Duyuyorum yosun kokusunu
Çocukluğumun,
Bir karış ötemde.
Hatırlıyorum annemin ninni söyleyişini,
Kardeşime.
Bahçemizdeki kayısı ağacından düşüşümü,
Aysel ablalarda bir yılbaşı gecesi,
Sabaha kadar gülüşümüzü..
Ve bir eylül akşamı inleye inleye ölen zavallı Çomarımızı.
Seneler gidiyor birbiri ardından,
Dökülen yaprak misali.
Gerilerinde sadece bir sürü hatıra,
Ve yıpranmış bir insan.
Ne olurdu seneler daha yavaş geçseydiniz,
Ah neler vermezdim tekrar geri gelseydiniz.
Kayıt Tarihi : 8.3.2007 12:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şakir Fırat Asal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/08/cocuklugum-ve-otesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!