Toprağına sımsıkı sarılmış
Ulu bir çınar tanımıştım
Serinlemek için gölgesine saklandığım
İri gövdesinde buluşurduk Çocukluğum ve Ben
Ordan burdan konuşur dururduk.
Saraçhane geçitine giderdik birlikte
Kırmızı bir bisiklete binmiş gibi
Yokuştan aşağı bırakırdık kendimizi
Rüzgar bile yakalayamazdı bizi.
Salkım saçak asmalığımızda
Başka bir hikaye yazardı beynimiz
Çocukluğum ve Ben
Çok iyi dost olmuştuk ikimiz
Kulağına fısıldardık saksıdaki küpelinin
Fıçıdaki yağmur suları gökkuşağınındı
Parçalanacak bütün ayakkabılar Tarzan’ın
Hasretle kedim Duman’ın dönmesini beklerdik
Evimiz bahçeden bir saraydı
Biz içindeki gizemli prenseslerdik.
Kayıt Tarihi : 28.1.2010 22:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!