Çoçukluğum Ve Annem Şiiri - Şuayp Toprak

keşke hatırlayabilsem
beni ilk kucakladığın günü
kokunu içime çektiğim de
unuttuğum gibi unuttun mu sende bugünü
yarınlar gibi umutlu
yarınlar gibi buğulu gözlerin
her gece yastığımda seni düşlerim
tıpkı, dizlerim yara olduğunda korkup sokulmadığım gibi yanına
keşke yine düşsem üç tekerlekli bisikletlerden
keşke koşup gelsen yine o bahçelerden
keşke hem kızıp hem dindirsen acımı yine
yine, acısa için
ama sadece dizimdeki yaralar için
hatıralarımsın, geçmişim, geleceğim, sevdamsın
yılın en taze çiçeği yüzün
yüzün cennet bahçeleri
anne,
yine örtsene üstümü geceleri
mayısın ilk pazarı anneler günü diyorlar
saçma
anne, ben seni sadece mayısları özlemiyorum ki
ya bu milleti sevmemiş anneleri sen gibi
ya da ben hala büyümemişim gibi
toprağımsın anne, vatanımsın
şafaktan daha kızıl yanımsın
bir çınar altı kısa pantalonumla beş şekerli çayımsın anne
sen, çürümüş süt dişim, çırpınan serçe yüreğimsin anne
sen benim tanıdığım en yüce melek
en asili, en mahremi, en safı sevmelerin, seni sevmek
anne, sen benim
ellerim, gözlerim, bitmeyecek çocukluğum
çürümüş süt dişlerim, çırpınan serçe yüreğim...
öpüyorum ellerini bahar sabahları gibi
içime çekiyorum burnumu sızlatan güneş kokunu
herşeyi unutur gibi