Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
öyledir ne yazık... herşey kalacak kendi yerinde.. dilin dert görmeye ustam
Bu güzel şiir için kutluyorum sizi, tebrikler şeref Bey, saygılar
Tebrikler sayın dost. Geleceğe adım atarken, geride bıraktıklarımız unutulmuyor.
Usta kalemden ustaca nağmeler yine...Yine müthiş!!! Kutlarım ...Saygımla
Hangimizin çocukluğu bir yerlerde, bazı yüreklerde kalmadı ki? Öyle bir güzel duygu uyandırıyor ki büyüklerde çocukluk günleri büyüdükten sonra çocuklaşmak isteğimiz belki de bundan depreşiyor... Kutlarım... Saygılarımla.. Ant ++
Yürekteki çocuk topluyor bütün kaybolan yılları., yaşanmamış zamanları...
Kaleminize sağlık sayın Şerafettin Muş...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta