Buğulu bi camın arkasına gizlenmiş çocukluğum, saklanbaç oynuyor benimle..
Bir kör kadar maviye aşık, bir sağır gibi ninnilere müptezel, bir dilsiz kadar çığlıga hasret.. ölüme aşık bir çocukluğum var Vesselam.
Büyümeyi öc almak sanmıştık, ne kadar da masum heveslerimiz vardi..
Halbuki biz gece lavabodan dönerken bizi yakalıyamayan öcülerle Büyümeyi öğrendik
asıl korkulacak kisilerin insan oldugunun bilincine erişememiştik..
Parkta salıncak sırası beklemek bizi en cok yoran işti
Ve bir gün gercekten büyürsem çocukluğumu hüsran eden o öc'ü alacağıma yemin ederim..
Ahmet Aslan 2Kayıt Tarihi : 9.10.2014 17:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!