Dallara takılan uçurtmamı kurtarmak için ağladığımdır
Bir bisikletin özlemiyle sızlayan yüreğimi avutmaktır
Sırtımdaki ceketin kollarındaki yamadır çocukluğum
Kapı eşiklerinde akşam üzerleri babamı beklediğimdir
Anamın bir dilim ekmek üzerine sürdüğü pezmezdir
Gözlerimde kuruyan gözyaşımdır salyasümük ağladığımdır
Bakışlarımdaki ürkekliktir kimseye açılamadığım
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Herhangi bir köşe başında rastlayabilrisin dizlerine abanmış haline çocukluğumun..
Seyirlik bir vitrindir çocukluğum..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta