Sen sevgilim sen,
Yollarım yıllarım oldun,
Sonra geceler bir oldu,
Zaman ilk günümüz de dondu,
Doğumum senin hayatıma girişinle oldu,
Sana söz sevgilim ölümüm seni severek olacak.
Sen gözümden düşen her damla,
Gülüşüm de ki sevinçsin,
Sen benim 17 yaşım sen benim çocukluğum,
Kaybettiğim o ilk aşk heyecanımsın,
Bir çocuğun gökyüzüne uçan balonunda kalan umutları gibi,
O balona olan bakışları gibi,
Özlemi gibi hüznü gibi sana olan hasretim,
Sen olmazsan da yaşarım ama o yaşam yaşam olmaz,
En heyecanlı yerinde annesi çağar mış çocuk gibi kalırım zamanın ortasında.
Gitme sevgilim çünkü ben ilk defa, seni bu kadar sevdim.
Kayıt Tarihi : 3.9.2017 01:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dört yıllık bir belirsizlik ve korkular sonucu varılan mutluluk.
![Büşra Ocak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/03/cocuklugum-m.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)