babamın memuriyeti ve tayini münasebetiyle
yedi yaşımda tanıştım şehirle
köyden indim şehire misali
şehir dediğim yanıltmasın sizi
on bin küsur nüfuslu
dört yanı dağlarla çevrili
ortasında Harşit çayının geçtiği vadi
ama yeşilin her rengi
kocaman elma bahçeleri
insanın en sevecenin olduğu yerdi
herkes birbirini bilirdi
mahallemiz Karaerdi
okulların Cumartesi yarım gün
insanlığın tam olduğu dönemdi
çiklet sattım sekizimde
pazarda simit poğaça
ilk kol saatimi
emeğimin teri ile aldım on birimde
mesela
bisikletim olamadı hiçbir biçimde
tek maaşlıydı babam
doğal olarak sıra gelmiyordu isteklere
Haziran 2014
Necdet UçanKayıt Tarihi : 19.6.2014 13:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!