Buğday başakları uzanıyordu sonsuzluğa
Ter düşerken güneşten hatıra esmer tenime
El nasırlı,orak sapı acı düşer canıma
Lanet okur çocukluğum, dokunurdu kanına
Babam bakardı çaresizce,güçsüz mahzun halime
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
