Salih Çetin

hüzün sehrinde acilar gezer

ŞİİR

TAKİPÇİ

Çocukluğum Firarda

Buğday başakları uzanıyordu sonsuzluğa
Ter düşerken güneşten hatıra esmer tenime
El nasırlı,orak sapı acı düşer canıma
Lanet okur çocukluğum, dokunurdu kanına

Babam bakardı çaresizce,güçsüz mahzun halime
Eli mahkum,ekmek götürecek on bir karına
İsyanları çizgi olup düşerlerken alnına
Ekmek, emek kambur olup düşüyordu beline

Patron bakar çatık kaşı ok olurdu böğrüme
Dili durmaz emirleri tak ederdi canıma
Kızgın güneş, sıçratır kan beynime
Umut bozkırlarında çocukluğum firarda

Salih Çetin
Kayıt Tarihi : 21.10.2008 23:13:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Zeynep Sati Yalçın

Tebrikler, çocukluğumuzu yeniden yaşatan hoş bir şiir.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Salim Erben

başarılı bir çalışma
şiir okuyucusunu yormayan
gizemli anlatımlarla donatılmış
harika bir eser
paylaşımı yürekten kutlarım

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Naime Özeren

Çok içten ve doğal bir anlatım.Ama o günler de herşeye rağmen güzedi Salih. İstesen de dönebilir misin o yıllara şimdi. Dönsen neler kayıptır o tabloda bir bilsen... Kutlarım gönülden ve tam puanımla...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Nafi Çelik

Hepimizin çocukluğu firarda değil mi?
Benim çamurdan oyuncaklarım vardı, çocuk sevgilimin üç tekerlekli bisikleti vardı... Çamurdan oyuncaklarıma özenirdi O, ben, üç tekerlekli bisikletine...
Zaman öyle veya böyle geçip gitti. Hatıralar kaldı yalnızca.
Şiir anlamlı, hüzünlü ve tabi ki, çok etkili. İçim burkularak okudum. Kendimi yaşadım yeniden.
Tam Puan + Ant.
Sevgilerimle....
Nafi Çelik

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz