Çocukluğum, Annemde Kaldı. Şiiri - Halil ...

Anne...
Bana çocukluğumu geri verir misin?
Evlerdeki yokluğu,
Gözlerdeki tokluğu,
Ağzımın süt koktuğu,
Yılları getirir misin?
Sırtımı sıvazlayıp yine, okula gönderir misin?

Çocukluğumu diyorum Anne...
Çocukluğumu geri verir misin?
Ayağıma ördüğün çorabı,
İçine soktuğun paçamı,
Siyah önlüğümü, beyaz yakamı,
Çantamı getirir misin?
Sırtımı sıvazlayıp yine, okula gönderir misin?

Babamın yaşındayım Anne...
Çocukluğumu geri verir misin?
Dedemin yaptığı tahta kılıcı,
Pazardan aldığı topacı,
Körebeyi, misketi, saklambacı,
Oyunlarımı getirir misin?
Sırtımı sıvazlayıp yine, okula gönderir misin?

Kar yağmıyor, saçıma ak düştü Anne...
Çocukluğumu geri verir misin?
Kerpiç evdeki tek göz odayı,
Gürül gürül yanan siyah sobayı,
Tüplü televizyonu, kurduğumuz sofrayı,
Salçalı yumurtayı getirir misin?
Sırtımı sıvazlayıp yine, okula gönderir misin?

Oğlum iki yaşında, o da çocuk oldu Anne...
Bana da çocukluğumu geri verir misin?
Artık boyu uzamış yetişiyor kapıya,
Geçen dolaba çıkmış, hanım girmese odaya,
Ben böyle miydim? Herhalde çekmiş dayıya,
Dizime sardığın çaputu getirir misin?
Sırtımı sıvazlayıp yine, okula gönderir misin?

Biliyorum, gelmez ama Anne...
Çocukluğumu geri verir misin?
Özledim sırtında sokaklarda gezmeyi,
On ikilik pastelle, birlikte resim çizmeyi,
Tebeşiri, kokulu silgiyi, kısaca her şeyi,
Öpeyim mis kokan ellerini, getirir misin?
Sırtımı sıvazlayıp yine, okula gönderir misin?