Çocukluğum'a Şiiri - Mert Can Akbulut

Çocukluğumu izliyorum pencereden
Nasıl da mutlu nasıl da huzurlu
Gülücükler saçıyor etrafa
Hadi gel be çocukluğum
Sensiz çok mutsuzum
Yüzüm gülmüyor eskisi gibi
Huzursuzum gittiğinden berri
Büyümek bana göre değil
Yeniden al beni yanına
Oyunlar oynayalım gülerek
Annem çağırsın tekrar
Akşam oldu gel desin
Anne beş dakka diye yalvarayım
Söylesene çocukluğum
Gelemez misin yine
Tutamaz mısın elimden
Nasılda özledim seni
Koşuşturmacalarını, kahkahalarını
Yere düşünce hızlı kalkışlarını
Tek derdimiz kanayan dizimizdi
Görüyor musun seni düşünmek
Hatırlamak nasılda mutlu ediyor beni
Şimdilerde çok yalnızım ben
Gülüşlerim kimseyi etkilemiyor
Üzülünce başımı okşayan da yok artık
Alışamadım be çocukluğum
Büyüklerin dünyasına
Arada bir uğrasana yanıma
Elimden tutup götürsen tekrar
Mesut olduğum günlere...