Çocukluğum Şiiri - Seyfet Bozçalı

Her çocuk görüşümde,
çocukluğum gelir gözümün önüne,
Çocukların oyuncaklarıyla oynaması,
bana uyuncaklarımı hatırlatır.
bezlerden yuvarlayıp yaptığımız toplar,
Ayçiçeği dallarından yapıp bindiğimiz atlar,
Pancardan yaptığımız bebekler,
tekerlekleri kendisinden,
havuçlardan yaptığımız arabalar.
Kırılıp bozulunca ziyan olmasın diye,
yediyimiz havuçtan arabalar.
Buz üzerinde oynanan aşıklar,
kara lastikle iniş aşağıya tepelerden kaymalar,
Çatlak bacak tarlalarda çalışmalar,
hayvan otlatmalar,kaz gütmeler.
Üstte yok başta yok ama;
yinede mutlu geçiyordu günler...
Şimdi bakıyorum çocuklara hırçınlar,huysuzlar,
hiç bir şeyi beyenmezler.
Biz çocukken bize verilenleri yerdik,
şimdiki çocuklar istediklerini yer.
Onlar ne derse evde o olur.
Baba erki,ana erki yerini evlerde
çocuk erki aldı.
Dönüp maziye baktığımda,
Yinede çocukluk güzeldir
dostlar...

05.01.2007 Gebze