Çocukluğum Şiiri - Sevginaz İnal

Çocukluğum yoksulluk içinde geçti benim
Hiç bir zaman
yapma oyuncaklar süslemedi odamı,
Odamda olmadı hiç..
Yoktu pembe çiçeki karyolam,
yoktu ağlayan bebeğim,
olmadı hiç..
Fırfırlı,dantellielbisem,
yamalı elbisemin içinde,
zor bulunurdum çoğu kez
lime lime eriyen basma elbisem,
çıplak karnımı gösterirdi hep.
dar,kısacık basma donum,
taranmamış kapkarışık saçlarım,
yıkanmamış kirli yüzüm...
İşte benim çocukluğum.
yine lime lime ayağımda papucum.
Oyuncaklarım;
taş,kiremit,çamur
ve çam kapağı...
taştan araba,kiremitten al biber,
çamurdan ekmek yapardım
yapardım çam kapağından bebek..
Çamur içine koyunca yosun,
Olurdu börek.
Tahta bebek acıkınca yerdi,
çamur ekmek
Bazen anne,bazen teyze olurdum
çocuk büyüklüğümle...
Ellerimi oje yerine,
iki gün içinde geçiveren taş kınası
süslerdi..
Saçlarımıda kurdele yerine
eski bir çaput parçası...
Rüzgarda örgüsünden çıkıveren
karmaşık saçlarım
İşte böyle geçti
çocukluk yaşantım.
Ve
şimdikinden
çok daha
mutluydum.

muğla.