Çoçukluğum…-6- Şiiri - Hasan Ceylan

Çoçukluğum…-6-

Hüsran,inadına…

Anlaşmışlardı,anlaşılan ağabeylerim
Beni başından savacaklardı…savdılarda..
Ben de inatla..tutturmuşum…
Babama gideceğim…
Babiali yokuşundan aşağıya indim…
İniş o iniş…
Ağlıyordum anlaşılan…
Bir amca gelmiş yanıma…götürmüş karakola….
Yorulmuşum,ağlamışım ve dalmışım…
Hatırlıyorum dün gibi…
Akşam karanlığında ışıl ışıl Marmara…yıl 1962-63
Sorgulanıyorum
-nerde oturuyorsun…? denizin ortasını gösteriyorum
-aha orda
-kaç kardeşsiniz…
Sayıyorum
Anam kardaşım,babam kardaşım,farabi kardaşım,yecep kardaşım
Vuştafa kardaşım,ayşa abulam…yayme kardaşım…
Her ağlağışımda avucuma para şıkıştırmışlar,simit almışlar,
Uzanmışım,dalmışım,sorgulanmışım…
Gecenin 11 olmuştu…
Nihayetinde..,babam,Fahri abim…belirmişti…
boyunlarına bir atılışım vardı ki…
akşam akşam..gecenin bir yarısı…
önce vergi dairesine uğrayıp…
abulam ve ağabeylerimle beraber
güle oynaya Babıali yokuşunu tırmanışımız..
ve …Hoşağası işhanı duvarında
neon lambadan yapılmış döner çark…
verİlen paracıklar…simitlerim…
dün gibi gözümün önünde hep…
sirkeci karakolunda 5.ci kat