Çocukluğum Şiiri - Yusuf Kazak

Ne tasa ne gam, çimenlerdeydim yalınayak
Evimdi dağlar, pamuk şekerimdi bulutlar
Ne güneş ne pus, gölgelendiğim ulu kavak
Arkadaşımdı kuşlar, sırdaşımdı rüzgarlar
Kaldı yılların geçitlerinde çocukluğum

Boyardım meyvelerin rengiyle düşlerimi
Dişlerimde böğürtlenler, tenimde iğdeler
Koparırdım mahmur güneşten gülüşlerimi
Yüzümde güller, gözlerimde alaca süsler
Kaldı tepelerin arkasında çocukluğum

Bitmeyen masaldı hayat, saftı umutlarım
Gördüm Anka kanadından cücelerle devler
Gitmeyen hayaldi tabiat, Kaf’tı dağlarım
Sürdüm atımı, her yanımda periler cinler
Kaldı ölümsüzlük çağlarında çocukluğum