Bir koşuşturmaca bir heyecandı
Coşkundu sıcaktı sevecendi çocukluğum
Sabahları gözümü açardım şafakla uykulu
Akşamları yorgun olurdum
Ve sabah olmayacakmışçasına korkulu
Yazlar bir başkaydı kışlar bir başka
Geçmiş günler hep öyle kalsaydı keşke
Her mevsim bahardı ve maviydi gökler
Kimimiz oyun oynardık
Kimimiz birilerini bekler
Ve hepimiz bir köşe kapardık
Topraktan oyuncak yapardık
Körpe beynimizde bir dünya kurardık
Oynardık sabahtan akşama alabildiğince
Akşama yalnız gözlerim görünürdü topraktan
Tüketirdim bitmeyen gücümü yorulurdum
Bitkin halde mışıl mışıl uyurdum
Günler günleri kovalarken bir dünya yıkıldı
O güzel günler unutuldu
03.04.1988
Kayıt Tarihi : 10.8.2005 13:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Ayık](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/10/cocuklugum-43.jpg)
Yüreğine sağlık
TÜM YORUMLAR (1)