Çocukluğum Şiiri - Nurettin Sevim

Ben köyde doğdum büyüdüm.
Ne güzeldi çocukluğum.
Yalın ayakla yürüdüm.
Ne güzeldi çocukluğum.

Sabah erken horoz öter.
Herkesin bacası tüter.
Dağ başına duman çöker.
Ne güzeldi çocukluğum.

Otu biçerdik çayırda.
Koyun güderdik biz kırda.
Harman alırdık bayırda.
Ne güzeldi çocukluğum.

Her zorluğa alışırdık.
Oyun oynar, yarışırdık.
Kavga eder barışırdık
Ne güzeldi çocukluğum.

Yamalıydı hep dizlerim.
Dağda, taşta var izlerim.
Hatıraları gizlerim.
Ne güzeldi çocukluğum.

Ne telefon ne de tablet.
Televizyon yok internet.
Ama çok mutluyduk elbet.
Ne güzeldi çocukluğum.