Çocukluğum Şiiri - Önder Karaçay

Sürekli yakınırız!
Çocukken yaşam daha güzeldi diye!

Her insanın bir tek çocukluğu aklında, yüreğinde ve anılarında temiz kalır.

İnsan yaşamında kirlenmemiş/kirletilememiş tek dönem çocukluk döneminidir

Büyüdükten sonra çocukluk dönemine duyulan özlemin sebebi kirlenmedir.

Biz büyüdük kirlendi dünya
Dünya kirlendikçe renklendi sandık
Eğer dünyayı biz kirletmediysek ya da kirlenmesine göz yummadıysak dünya üzerinde ki yaşamı kim kirletti?

Eğer biz büyükler bugün bu acı gerçek ile yüzleşecek kadar büyümediysek;

İçimizde yaşaması gereken çocuğu neden büyüttük?

İçimizde ki çocuğun büyümesine izin vermeseydik yaşamın sorunlarını da büyütmezdik.

Biz büyüyünce dünyada bizi ne büyüledi?

Oysa yaşam her yaşta çok güzeldir.

Biz yaşımızın olgunluğunun hakkını veremediğimiz için çocukluğumuzun yerine içimize ona ait bir ukte koyduk!

Belki de biz hiç çocuk bile olmadık!

Çocukların nasıl olması gerektiğini büyüdükten sonra öğrenip o özlemi geçmişin hatırına çocukluk diye koyduk.

Bizden çıkıp yaşama ok gibi attığımız her çocuğu doğar doğmaz kapitalizmin sömürgeci kucağına istediği gibi büyütsün diye verdik.

Bizde bugünkü çocuklar gibi o günkü şartlara uygun doğar doğmaz büyüdük.