Çocukluğum Şiiri - Adem Çavuşoğlu

Pencereden çıkan başı annemin
Yarısı merhamet çocukluğum
Mezarında ağlarken demin
Yarısı hasret çocukluğum
Koştuğum yollarda, düştüğüm yerlerde
Hep bir şefkat arar çocukluğum
Kabuk tutmaz bir yarayla
Yıllar yılı kanar çocukluğum..

Kavuşmak ümidi dualarda,niyazlarda
Başka bir hüzün baharlarda,yazlarda
Elleri buz kestiren ayazlarda
İçimde alev alev yanar çocukluğum..

Dayanır uğultusu bıçak gibi alnına
Mutfakta kesilen seslerin
Gelmesin, istemez kimse yâdına
Döner kendini sarar çocukluğum..

Bir çığlık kopar bazen bir resimden
Boğazında ukte belli sesinden
Bir yudum vermez testisinden
Gözlerimde dinmeyen bir pınar çocukluğum..