Çocukluğum Şiiri - Akif Aktaş

Çocukluğum olmadı hiç
Özgürce ve sevinçli
Kaderimde bunu yaşamak
Amansızca bir uğraş için
Çocukluğum elden giderken
Dur demedim diyemedim
Yaşanan hunharca oyunlar
Kahpelikler ve yalnızlık
Çocukluğumu yalnız bırakamadım
Ama gel de diyemedim
Tümüyle alındı elimden
Ben almayın demedim diyemedim
Üstüne toprak attılar
Karşı koymak güçtü
Konuşamadım çocuktum
Sessiz ve derin duygu
Bitti çocukluğum
Ben bitme demedim diyemedim