Çocukluğum Şiiri - Latife Yalnız

Ot kokusu gelirdi burnuma
Baharda
Ben çocukken
Güneş çıkardı çiçekler üstüne
Tefekkür ederdim ben
Gördüğüm her güzele
Allah diye
Büyümek
Ne kadar. Kötüymüş meğer
Dünyayı anlamadan
Hiç büyümeden
Allah,a kavuşmak daha güzelmiş meğerse
Bak tadını alamıyorum
Şu yalan vede fani dünyanın
Çocukken oylemiydim ben
Küçük mutluluklarim vardı
Sebepsizden
Annemin sevmesi
Babamın öpmesi
Elime geçen şekerler
Doğadaki çiçekler
Böcekler bitkiler
Mavi gökyüzü
Yeşil yeryüzü
Akan sular
Yüzüme vuran rüzgar
Sebepsiz seven ben
Çocuk olan kalbim neden büyüdün
Gördünmü kötülüğü
Tanıdınmı insanlığı
Kırdılar mı kalbini
Üzdülermi seni
Peki söyle
Neden büyüdün sen
Madem büyüdün
Ohalde acı çekerek
Yaşa ve öl