Çocukluğum Şiiri - Mehmet Çağlayan 2

Çocukluğum

Köye dört kilometre ötelerde,
Küçük bir yayla evimiz Hendek'te,
Taşınırdık oraya ılkbaharda,
Fındık adlı köpeğimizde birlikte,
Hayvanlarla geçerdi çocukluğum.

Fındık 'da oyun arkadaşımızdı,
kedimiz birkaç gün sonra gelirdi ,
Oynardık kızkardeşimle birlikte,
Çigdem,lâle,papatyalar içinde,
Açık havalarda geçti çocukluğum.

Fadime'yle küçük palaz tutardık ,
Önları,çekirge ıle beslerdik,
Papazlar büyür olurdu keklik,
BU keklikleri kafese koymazdık,
Kuş ve kuzularla geçti cocuklugum.

Rahmetli dedem beni çok severdi,
Sıcakta gölgeye yatıp uyurdu,
yanaklar balon gibi şişer inerdi,
Fadime,bu olaya bayılırdı,
Bırlıkte gülerek gecerd çocukluğum.

Sulak,dere boyu meyve ağaçları,
Doldururduk kaynak sudan testileri,
Tilkiler ezerdi bağda üzümleri,
Fındık kovalar zevkle tilkileri,
Ne güzel geçerdi orda çocukluğum.

O zamandan hiç kimsemiz kalmadı,
Belki,şimdi oralar viran oldu,
Torunlar yayla için bilgisiz kaldi,
Cennet bahçe tamamen harap oldu,
Hasretle özlüyorum o çocukluğu....
M.ÇAĞLAYAN
Not.:
Bu olay beş altı yaşlarımda,yani 1929-1930 larda olmustur.