Çocukluğum Şiiri - İlyas Han Şahin

şimdi koca bir dolap olsa
girsem içine saklanayım diye
geçen yılların hepsi içinde
karşılasa beni güzelce
canlansa eski resimler
hep resimlerdeki gibi olsa hayat
gidenler gelsinler
büyüsün etrafta yine yazbahar çiçekleri
sevsin hep çocukları anneleri
dedeleri,babanneleri, teyzeleri
kalkıp gelse şimdi çalsa kapıyı
yıllar evvel gidip geri gelmeyenleri
tutup alsam dolabımın içinden
götürsem sarılsa özledikleri
koca bir dolabım olsa
sığsa içine tüm çocukluğum
etraf çimen, çiçek koksa
rüzgarın sesi karşılasa beni duyduğum
öpse yanaklarımdan en çocukluğum
açıldığında kapısı dolabımın
annesi gelse annenim, babası gelse babamın
atlasam kucaklarına okşasınlar diye başımı
bir tas su varse yan komşum
yesem en ücra köşede tanıklarla aşımı
nenem silse mendiliyle gözyaşımı
şimdi dolabım olsa kocaman
sevgiyi,saygıyı,neşeyi coşkuyu atsam içine
hapsetsem kardeşimin sarısaçına
yalnız kalmasam hiç gökyüzü altında
ışığı sızarken örtse üstümü güneş
aslanağzı,papatya,gelincik
ve yalnızlık adacıklarım batsa kalabalık okyanuslarda
şu koca dolabımın içinden çıkmasam
hep kalsam,içinde dursam
solgun resimler,antik eşyalarla
zaman geçmese dolabımın içinde
şimdi..hemen..açılsın kapıları
alsın beni..vermesin geleceğe..şimdiye..
herkesin kendi içinde midir dolapları..
şimdileri..öteleri ve sonraları...