Çocukluğum Şiiri - Zuhal Aksulu

Çocukluk
Nasıl da eski bir kelime
Benim git gide yabancılaştığım
Zamanında ben kaçarken köşe bucak ondan
Peşimi bırakmazdı
Şimdi ben dönüp yakalamaya çalışıyorum
Ama insanların ellerinden herşeylerini alan zaman
Onu da benden aldı
Benim saf, temiz, masum
Belki yaramaz, toz kokan, koşan yorulan
Canı yanınca anne sıcaklığına
Anne kucağına sığınan
Güzel çocukluğum
Yıllar öncesinde kaldı
Özlüyorum