Çocukları seyrederken
Çocukluğumu hatırladım
Yeşil naylon ayakkabımı
Kırılmıştı yan tarafları
Batsa da dikeni camı
Kışın iyi kızak kayardı
Donan ayaklarım
Hissedemezdi soğukları
Pantolonum lastik askılı
Yırtığı yok tu
Yaması çok tu
Okul çantam tahta kutu
Biraz ağırdı sıkıntısı yoktu
Mavi renge boyanmıştı
Ama hava atmaya bire birdi
Kalemi silgiyi ablam ikiye bölerdi
Okul önlüğüne bağlardık
Okul dönüşünde eve koşardık
Annem ekmeğe salça sürer verirdi
Bazen yağ sürer üzerine şeker dökerdi
Ah çocukluğumuz ne günlerdi
Saçımız dağılmasın diye limon sürerdik
Okulda ya da evdeydik
Yaramazlıktan dayak yerdik
Hiç şikayet etmezdik
Çerez bir bardak davın
Beş kuruşa alırdık
Onu da cebimize koyar yerdik
Çekirdeği ince boruyla üfler dik
Bisikletim yoktu ama
Telden yaptığım iki tekerlekli
Süslü arabam vardı
Ne keyifli olurdu onu sürerken
Top oynamayı çok severdim
Naylondan topumuz vardı
Bütün yaz oynardık
Patladığında içine kağıt doldururduk
Akşam Elektriğimiz yoktu
Karnımız doydu mu uyurduk
Annemin çamaşır leğeninde yıkanırdık
Kağıttan yaptığım gemiyi yüzdürür düm
Ya el ile iterdim ya da üfürür düm
Üstümüzde yaş çamur eksilmezdi
Annem hiç şikayet etmezdi
Biz sobanın yanında ısınınca
Üzerinde ekmeğimiz kızarınca
İnanın çok mutlu olurduk
Mehmet Karabulut 3
Kayıt Tarihi : 26.6.2020 11:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrik ederim hocam saygılar sunarım
Teşekkürler hocam çok sağolun selamlar
Tebrik ediyorum.
Değerli yorumunuza teşekkür ediyorum
Teşekkürler çok sağolun
TÜM YORUMLAR (3)