Çocukluğum Şiiri - İsmail Çelik 2

Bazen çocukluğum gelir aklıma
Durup durup hislendiğim zamanlar.
Tekrar alsam anılardan yoklama;
Salça ile beslendiğim zamanlar.

Bekler iken babamızı işinde
Top oynardık mahallenin döşünde
Hastalansam, aralığın kışında
Bir sobaya yaslandığım zamanlar.

Kara lastik ayıp değil modaydı
En etkili deterjanlar sodaydı
Bir mutfak bir banyo bir de odaydı
Fakirlikle uslandığım zamanlar.

Dizimdeki yama söküldüğünde
Yediğim üstüme döküldüğünde
Peşime bir köpek takıldığında
Anne diye seslendiğim zamanlar.

Her birini yaşatırım özümde
Çürük yoktu manavda ki üzümde
Temel Reis kahramandı gözümde
Ispanakla kaslandığım zamanlar.

Ar ederdik öğretmenden azara
Cam kırardık istemeden,kazara
Yıkanırken hep pazardan pazara
Leğenlerde ıslandığım zamanlar.

Uzun uzun uzatırdık eşeği
Geceleri bir ederdik döşeği
Ömer Seyfettin den “Bomba”, “Kaşağı”
Okuyup da uslandığım zamanlar.

Hatırlarım, kollarımda gözyaşım
O anılar benim büyük sırdaşım
Bir gün olur unutursam gardaşım
İşte o gün paslandığım zamanlar.

İsmail ÇELİK