Merhaba Çocukluğum Şiiri - Kara Osman Na ...

Elli yıldır seni arıyorum
Nerdesin çocukluğum
Günü gündüz
Dünü gece görür gözlerim
Silinmemiş duruyor
Çermikteki izlerim
Hiçbir şeyi unutmadım
Dün gibi hatırlarım
Damlama şiir yazsam
Deryaya sığmaz satırlarım.
Geceleri nar
Gündüzleri kar gibiydim
Bir nazar eden olsa
Damla damla erirdim
Karanfile karanfil
Güle gül diyemezdim
Seni seni derdim
Gerisi gelmezdi
İçimdeki duyguyu
Yalnız ben bilirdim
Başka kimse bilmezdi.
Geceler uzun
Gündüzler kısaydı
Günün sahibi güneş
Geceninki aydı.
Gece yarıyı geçince
Göz kırpardı ışıklar
Çermik karanlığa gömülür
Yıldızları seyrederdi aşıklar
Gecede bin kez
İner çıkardım
Yormazdı beni yokuşlar
Gün ağarırken
Şarkıların en güzelini
Benim için söylerdi kuşlar.
Biliyor musun çocukluğum
Şimdi ben nerdeyim
Elli yıl önce seni yitirdiğim yerdeyim
Feleğin söndürdüğü ateşi
Çatal çamın dibinde
Yeniden yakıyorum
Dumanı seyrederken doluyor gözlerim
Kafamı kaldırıp
Gökyüzüne bakıyorum
Kaymamış, duruyor yerinde
Zühre denilen yıldız
Ne ben varım yanında
Ne de kırmızı kazaklı kız
Surdaki gedik gibi belli
Kümedeki yokluğum
Bir gün olsun geri gel!
Sana! Ağzımın dolusunca
Merhaba deyim çocukluğum.