Evde bir çekmecede buldum çocukluğumu,
Uzun süre haber alamadığım,
Siyah beyaz fotoğrafta çerçevelenmiş çocukluğumu.
El yazısıyla yazılmış iyi dileklerde,
Kalpte ayrılan beyaz sayfalardaydı çocukluğum,
Bizi biz yapan sözlerden, satırlardan harmanlanan anı defterindeydi.
Hafızamın ihmâlkarlığı vardı elbet dostlara karşı,
Bir ara duraksadım anılara uğurlanmış dostlara bakarken,
Nisanın üçünde, kırk sene sonrasında hasret bitti,
İkinci çocukluğumuzu yaşıyoruz şimdi aynı coşku ve artan sevgiyle.
Kayıt Tarihi : 1.12.2018 10:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yıllar sonra ilkokul arkadaşlarımla buluştuğumda yazdığım şiir
![Cüneyt Hüseyin Şentürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/01/cocuklugum-345.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!