çocukluğum,küçüklüğümü büyüttü benim
simit satarken hastane odalarında
kafamın üzerinde taşıdığım tepsi
gazozlarımdı benim
susamlar kalıncaya kadar tablada
ben dolaşırdım umut bekleyen yüreklerin arasında
eve dönerken
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta