Ne ceketimiz, paltomuz vardı,
ne de ayağımızda ayakkabı ya da bot.
O kış rüzgarında camımız titrer, ıslık çalardı kapımız.
Susun derdi babam,
radyoda "Akşam Haberleri" dediğinde.
O zamanlar orta dalga Çukurova radyosunda pazar gecesi radyo tiyatrosu, sabah okula veya işe giderken de sabah proğramıydı hayallerimiz.
Teneke sobamız yanardı,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta