Çocukluğum Şiiri - Necdet Uçan

altı yaşıma kadar
doğduğum köyde yaşadım
beş kardeştik
ben dördüncü
annem ev hanımıydı
babam köyümüzün muallimi
köy enstitülü
donanımlı, bilgi birikimli
köyün hem doktoru hem ziraatçisi
bilen için aslında her şeyi
hem yiğit, hem iyi yürekliydi
köyde ağalık düzenine karşı geldi
demokrat partiden nasibini aldı
sürüldü de bu yüzden
baskı gördü
maviydi gözleri
dedemin göz renginden
dedeme “camgöz Remzi” derlerdi
eğitmendi
yöneticilerin gözdesiydi
ama beğendiremedi kendini
yirmi yıldan fazla verdiği emeğini
boşa çıkarıvermişlerdi
demokrat parti işine son verdi
emeklilik hakkı falan de elde edemedi
o da bakkal dükkanı ediniverdi
bir de fırını vardı
köyün ekmeğinin sağlayanıydı
insanların ayrıştırıldığı
radyo anonslarıyla katılımcıların sayıldığı
“Vatan cephesi” yıllarıydı
diğer dedem ise
istiklal savaşı madalyalıydı
köyün ikinci fırını da ondaydı
ekmek yönünden şanslıydık yani
en azından ekmeğimiz garanti

Haziran 2014