Çocukluğum Şiiri - Sefer Katip

Çocukluğum
Çocukluğumu istiyorum
Kimsenin bana sorular sormadığı, yollar çizmediği
Sokaklarda köşe kapmaca oynadığım…çocukluğum.

Hava kararınca zorla eve götürüldüğüm
Ellerimi yıkamadan yemek yediğim,
Gözyaşlarımı dizim kanadığı için döktüğüm
Özlemle burnumda tüten çocukluğum
Bir daha geri asla gelmeyecek olan baharım

Ne zor değil mi büyümek?
Yollara düşmek, yolunu kaybetmek
Sevdiklerini ve hayallerini yitirmek
Tüm benliğinle tutsak olmak, sokaklarda oyun oynayamamak
Kanayan yaralarının artık içinde olması
Sahi; aldığın nefesin rüşveti midir bu acı?

Yaşamak ve mutlu olmak
Artık savaşmak ve hayatta kalmak…