Bir gökyüzü misali çocukluğum,
Hiç kaybolmuyor...
Nereye baksam gülümser bana
Yalnız bırakmaz beni asla,
Çocukluğum camını indirdiğim pencerede bazen,
Çocukluğum neşe dolu sokaklarda,
Kaldırım taşlarında çocukluğum,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Güzeldi,şükranlarımı sunarım.
yorumlarınız için çok teşekkür ederim fakat sayın demeniz beni rahatsız ediyor çünkü yaşım henüz on sekiz sayın denebilecek yaşta ve olgunlukta olduğumu düşünmüyorum,genç evlat vs derseniz daha mutlu olurum, saygılarımla...
Şiirinizi ve sizi kutlarım Sayın Nazif Kara,saygılarla.
Zamanın içinde yitmeyen düşsel serüvenin git-gellerinin çağrışımında şık bir şiirdi...Kutluyor,saygılar sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta