Çocukluğum Şiiri - Sedat Toksöz

Aslan yelesinden bir kaydıraktı çocukluğum
Patatesin en kızarmış halinde fazladan mutluluk
Çöp tenekesinden fırlayan her kedinin
Korkutan neşesi vardı yanaklarımda
Sokağın tam ortasında
O tüylü çılgın kediyi
Bir köpeğin yakalama çabasıydı hayat
Her defasında hüsranı öğretiyordu bana
Maddiyatta önemliydi tabi ki
O paketi her açtığımda
Ekstradan çıtır çerezler isterdim tanrıdan
Yanında bir de gazoz
En azından mutluluktu her şey
Sokak aralarında oynanan plastik top
Yağmur altında saklambaçtı mutluluk
Korku
Akşam ezanını erken okuyan müezzindendi
Eve geç kalma telaşı sarardı birden
Televizyon vardı bir de
Nokta ile virgülün
Noktalama işareti değil de
İki komik insan olduğunu öğretti bana
Eve ekmek getirenin aile reisi olduğuna göre
Ne anne ne babaydı reis
Her sabah kahvaltıda
Çizgi filmlerin en heyecanlı anlarında
O uzak bakkala gidip
Ekmeği kahvaltı masasına koyan bendim
Ekmek hiçbir zaman tam olmasa da
Bendim
Zeytin ağaçlarına salıncak kurma heyecanıydı çocukluğum
Fanilanın en terli haliydi fazladan mutluluk
Önümden geçen her kara kedinin
Korkutan neşesi vardı yanaklarımda
Sokağın tam ortasında
Bir kızın bisikletinin bozulmasıydı aşk
Ellerin yağ içindeyken
Ona dokunamamak kadar iç sıkıcıydı
Kırmızı güllerden çok bir papatyaydı
Ondan aldığın gülücük
Yanaklarındaki kızıllıktı dünyanın bir kısmı
Diğer kısmı duygusal büyümenin kayıpları
Hayal kırıklığı günün sadece erken ağarmasıydı
Bir çocuğun aşkı kutsaldı
Kalbimin ebatlarına bakınca
Yazın gelmesiyle kısa şort giyme hevesiydi çocukluğum
Papatyaların çokça olduğu bir mevsimdi mutluluk