Çocukluğum Şiiri - Ercan Dagdeviren

Şimdi anlıyorum çocukluğumun kıymetini,
Annelerin ne kadar fedakâr,
Babaların geçim eziyetini,
Dert yoktu, tasa yoktu,
Sabah ne zaman istersen uyan.
İş yok, oyun çoktu,
Koşardım hiç durmadan.
Bilmemişim kıymetini çocukluğumun,
Kucakta taşınmanın zevkini,
Ağlamakla aldırırdım her şeyi,
Top oynar, topaç çevirirdim,
Haberim yoktu dünyadan.
Ahh... Çocukluğum nerdesin?
Şimdi de ağlıyorum, taşıyan yok,
Elbise alan yok, oyun yok,
Benim, şimdi yükü taşıyan,
Artık iş çok, dert çok,
Ağlasam da, yok ki duyan,
Çocukluk değil, sultanlıkmış,
Saltanatın bitti, kendine gel, uyan…