Çocukluğum Şiiri - Beyazit Bestami Yaran

ÇOCUKLUĞUM

Çocukluk bu, paldır-küldür coşardık,
Yerimizde duramazdık a kuzum.
Küşkü oynar, ebalmaca koşardık
Yorulmazdık, yoramazdık a kuzum.

Kocadüz’de gıngıcıya binerdik,
Gövbunette boğuşarak çimerdik
Her birimiz tehlikede hünerdik,
Tehlikeyi göremezdik a kuzum.

Arasıra bahçelere dalardık
Ceviz taşlar, elma armut yolardık
Taze nohut, teze mısır çalardık
Pek de fena yaramazdık a kuzum.

Çilkız Ayşe Teyzem elinde çapa,
Yanında nöbetçi kirazdan sopa
İki çocuk görse binerdi küpe,
Bahçesine giremezdik a kuzum.

Ayağımda şalvar, altı da donsuz
Deme be birader olur mu onsuz?
Böyle bir hikaye, yarınsız dünsüz …
Ötesine eremezdik a kuzum.

Ayakkabı büyük, ayağım küçük
Ayakkabı olur ayağıma yük,
Yanında üç yırtık, altı da sökük
Eski-yeni aramazdık a kuzum.

Arkamda karabaş, önümde davar,
Dağları gezerdik akşama kadar
Follukta yumurta, hamzanda yağ var
Bazlamaya süremezdik a kuzum.

Üç yumurta yarım şişe gaz demek
İğne demek, iplik demek, tuz demek
Gider fazla gelirimiz az demek
Para-mara veremezdik a kuzum.

Burun kıvırmazdık, ekmeğe aşa,
Bizim diye sarılırdık her işe
Bestami bakarsak şöyle geçmişe
Fazla bir şey göremezdik a kuzum.

Denizciler:25.05.2008
B. Bestami YARAN