Mızrabı gönlüme vurmaktayım,
Bir yanım uzaklarda,
Filistin de, Bosna da, Güneydoğuda
Gönlüm yok olmuş boşlukta, arayışta
Kaybolmuş çocukluğum var arada.
Geleceğimi, umutlarımı yok ettiler,
Gönlümü çalamadılar, kaldı bedenimde.
Çocukluğum ağlıyordu,
Dokunmana gerek yok,
Ağlıyordum yürekten
Günlerdir saçlarım taranmamış,
Aç, susuz, perişan,
Ayaklarım pabuçsuz
Ateş altında yaşayan, toz dumanda boğulan
Gözlerim görmez olmuş.
Suçluydum
Çünkü Bosnalıydım, Filistinli,
Uçurtma uçurtmak yasaktı bana.
Ben savaşan bir dünyada doğmuştum,
Gizemli yasak bir savaş çocuğuydum
Hasretim, özlemim, gizemim bundandı
Savaş çocuğuydum haberiniz yok.
(Gaziantep, 2001)
Nesrin ÖzyaycıKayıt Tarihi : 13.5.2004 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kocaman yürekli şaire ise şimdi 1001 karanfil
saygılarımla temel kurt(senin şiirinin yanında adımı küçük harflerle yazmalıyım)
o taş solaklardı benim mutlulugum,
elimde bir çenber,sabahtan akşama
dalardım o küçüçük
sokakta rüyama..
ne ekmek derdi,ne hayatın kavgası
çoçuklugum ,hayatın yalan rüyası.
TÜM YORUMLAR (3)