Çocukluğum Şiiri - İbrahim Yasar

Çocukluğum

Çocukluğum geçti çok erken,
Bitiverdi, sabah akşam derken,
Doyamadım oyunlarıma, kuzu güderken,
Yollarımı kesti gurbet, okuluma giderken.

Aslında çoban yapacaklardı beni,
Dinletebilselerdi nasihatlerini, sözlerini,
Şikayetim yok, göremediler geleceğimi,
Yine de çok özledim ben, eski günlerimi.

Hep acı, yokluk vardı, hergünümde,
Huzur, mutluluk yoktu içimde,
Gurbeti gözlüyordum, birbiçimde,
Yolum açılıvedi, tahsilime geçince.

Okudum yıllarca, mücadele ederek,
Hertürlü zahmete gövüs gererek,
Bir tek dileğim oldu, ülkeme hizmet edebilmek,
Ualaştım çok şükür, bugünkü halime gelerek.

Ah çocukluğum, çok özledim şimdi seni,
Yaylalarımda güttüğüm, sarı inğimi,
Rüyalarımı süsleyen karabaş köpeğimi,
Çok özledim ben, çocukluğumdadaki günlerimi.

25.11.2009 Yıldırım/Bursa

İbrahim Yasar
Kayıt Tarihi : 25.11.2009 22:03:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Bugüne göre çok zor şartlarda köyümde ilkokulumu okudum. Karda, kışta delik ayakkabılarla okuluma gittiğim günlerim hala gözümün önünden gitmiyor. İlkokuldan sonrada bir süre öğrenimime çeşitli imkansızlıklar nedeniyle devam edemedim. Daha sonra devlet yurtlarında kalarak ortaokul ve liseyi okudum. Üniversiteyi okurken ayni zamanda da çalışıyordum. Hayatımı Allah'ın yardımı ve kendi mücadelemle kazandım. Herşeye rağmen çocukluğumda yaşadığım doğal hayata özlem duyuyorum. Zaman zaman rüyalarımda görüyorum o hayatımı. Bu şiirimde bunları dile getirmeğe çalıştım.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (5)

İbrahim Yasar