Çocukluğum Şiiri - Cüneyt Şahinöz

Camdan bilyelerim vardı,
İçinde renkli renkli dünyalar sakladığım.
Ayak frenli telli arabam vardı,
Zamanla yarışıp fark attığım.
Dokuz tane taşım vardı,
Üst üste konulunca göğe uzandığım.
Üç tekerlekli traktörüm vardı,
Tarlaları değil yürekleri sürdüğüm.
Ebruli uçurtmalarım vardı,
Kuyruğuna umutlar bağladığım.
Yakar topum vardı,
Hiçbir zaman can yakmadığım.
Tavşan kulaklı balonum vardı,
İçine nefesimi değil sevgimi üflediğim.
Şeffaf gazoz şişem vardı,
Her yudumunda kana kana sevgiyi içtiğim.
Sarman isminde kedim
vardı,
Dostluğu ve nankörlüğü öğrendiğim.
Bir sürü ağacım vardı,
Gölgesini,meyvesini paylaştığım.
Can verilecek arkadaşlarım vardı,
Kavganın,sevginin,acımanın hazzına vardığım.
Şimdi nerede? Bilyeler,uçurtmalar,arkadaşlar!
Hepsi çocukluğum da mı kaldılar?
Hayır hayır!
ONLAR BENİMLE BİRLİKTE YAŞAMAKTALAR.....