Çocukluğum 2 Şiiri - Fatih Erbaş

Ah ne de güzeldi bayırlarda koşmak,
Çamura bulanıp yuvarlanmak çimde.
Körebe, birdir bir, istop, çelik çomak,
Hepsi ayrı bir iz, bıraktı içimde.

Ne çabuk serpildik, ne zaman büyüdük,
Gelmez mi bir daha o sevimli günler?
Bir anı mı oldu öttürdüğüm düdük,
Torpil patlattığım neşeli düğünler?

Nerde küçük dostum, oyun arkadaşım?
Hani ya her pazar top oynayacaktık.
Taş merdivenleri sayıp adım adım,
Çamur karıp kilden evler yapacaktık.

Kış gelince yine kartopu oynayıp,
Tahta kızağımla yokuşlardan kaysam.
Bir yağmur sonrası, mantarlar toplayıp,
Portakalı soysam, başucuma koysam.

Her gün ayrı bayram, bayramlar şekerdi,
Yine hülyalara saldı çocukluğum.
Benim çocukluğum, bir ömre değerdi,
İçimde bir ukde kaldı çocukluğum.

(31.01.2022 Kırıkkale)