Çocukluğum Şiiri - Hıdır Özkan

mutluluğuma sadece ağaç gölgelerinin düştüğü günlerdi çocukluğum...
annemin yemeğe çağırma sesiydi..
hayallerımı uçurtmalarla uçurduğum geçmişimdi...
gözyaslarımın anlamını bıle bılmediğim masumıyet çağlarımdı...

ah cocukluğum....cocukca elımden kacırdığım dunyam...

oyunlar oynardım..mızıkcıklık yapardım...saklanır..sobelerdım..
şimdiki gıbı kalp kırma oyunlarına gırmez..gercek yuzumuzu de saklamazdım..
ınsanların duygularını da sobelemezdım..
hiç acıkmazdım,sevgıyle beslenırdım..

her guzel sey gıbı çoçukluğumu da kaybetttım..
o da gıttı vedalaşmadan...
canım acıdı..
itirafım değil bu sozlerim...
gec aynanın karsına sana da anlatsın gerceklerı gözlerin..