çocukluğum
her geçen gün
bir gün daha uzağım senden
içimde senden kalma bir boşluk var
kulaklarımda unutulmuş seslerden yankılar
ömrümce arayıp arayıp bulamadığım bensin sen
bilmediğim sokaklardan korkmayı özledim
boş arsadaki kuyunun korkunç hikayelerini
şimdi boşboğaz bir ışık kaçırmış
karanlıkların sonsuzluğa sahip gizemini
anladım ki
çocuk ölürmüş
insan büyüdüğü zaman
anladım ki
kazdığım mezarımın toprağıymış
bahçelerde oynarken tırnağımda biriken kir
04.04.2009
Ahmet Baris AyKayıt Tarihi : 4.4.2009 13:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Baris Ay](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/04/cocuklugum-183.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!