Özlüyorum çocukluğumu...
uzun zaman önce kaybetmişim,
Ellerime gençliği tutuşturmuşlar,
çocukluğumdaki gibi masum değilmişim...
Ben miyim onu seven yoksa başkasımı..?
Halbuki o yoktu çocukluğumda..
o yoktu gençliğimde..
o yoktu hayatımda...
Bir anne vardı,yağmurda sırtına alıp hastanelere taşıyan..
bir baba vardı sabahlara kadar balık tutacağız diye uğraştıran..
İsyanlarım yoktu çocukluğumda..
daha bir saftım..
inanırdım mutluluk oyunlarına..
inanırdım,sevnçli pazar sofralarına...
inanırdım bu dünyadada olurdu masalımdaki şenlikler...
çocuktum o zamanlar...
kırmızı bir kurdeleyle döndürebilirlerdi başımı..
beklemezdim daha fazlasını...
nerede kaybettim masumiyetimi...
nerede bulabilirim çocukluğumu..
neden şenlik yerlerinde yangınlar var...
neden anneler böyle zalim oldu...
neden babalar göz kırpmadan vurabiliyor evlatlarını...
Özlüyorum çocukluğumu...
çocukluğum gibi olamıyor gençliğim...
Ben beşinci bir kattan atlandığını bilmezdim o zamanlar...
gençliğimde gördüm herkes yorulmuş bu hayattan...
Ben bez bebeklerimle tutunurken hayata,
insanlar hep bir avuntu arıyormuş...
annem,babam,komşularımız...herkes ama herkes kurtulmak istiyormuş...
şimdi bende böyleyim..
bende kurtulmak istiyorum..
kayıp zamanlarda kalmış artık çocukluğum..
hatırlamam bile suç olmuş...
bende bakabiliyorum artık beşinci bir kattan aşağıya...
şehri görüyorum...
insanlar geçiyor önlerimden..
onların çocukluklarıda benimki gibimiydi acaba diyorum..
onlarda çocukluklarında inanırlarmıydı şenliklere,
masallara...
şimdi onlardamı kaybetti çocukluklarını...
onlarda tutulmuşmudur umutsuz aşklara,
benim sana tutulduğum gibi...
şimdi çocukluğum kadar uzak umutlarım..
tuttuğum balıkları yıllar sonra bağışlamışım denize..
yağmurlu bir günde yetiştirebilmişim annemi hastaneye...
gençlik ise bir intihar gibi diz çöker önümde...
öksüz kalmış sevgiler...
Ben,tüm bunlardan bir çıkış araken rastlamıştım sana
anladımki sen çıkış değilde dayandığım son kapıymışsın...
gençliğim kadar yakın aşkın...
ve beşinci bir kattan aşağıya bakarken senide görüyorum atlayamadığım o yerde...
l
Nazlı MuhipKayıt Tarihi : 29.11.2008 13:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yüreğinize sağlık, tebrik eder, devamını dilerim....
bende kurtulmak istiyorum..
kayıp zamanlarda kalmış artık çocukluğum..
hatırlamam bile suç olmuş...
bende bakabiliyorum artık beşinci bir kattan aşağıya...
şehri görüyorum...
Sevgili şairim, içinden gelen duygularını bu serbest şiirinle bizimle paylaştığın için teşekkür ediyor, sevgilerimi gönderiyörüm.
paylaştığınız için teşekür eder.
Sanırım dünümün güzelliklerini bozmamak için yazmıyorum..Ah çocukluk.! Keşke hiç büyümeseydik..Şiirinizle bir kez daha anımsadım..)) Tebrikler Nazlı Muhip..Sevgilerimle..
DOSTCA KALIN..
TÜM YORUMLAR (11)