Çocukluğum Şiiri - Alper Koçer

Gözlerim dalıp gidiyor camdan dışarı baktıkça,
Koca adam oldum diyorum, babamda öyle der.
Sokaktan geçiyor hayalim, gözlerimin önünde hala,
Çocukluğumu izliyorum, koşturuyorum sokakta.
Kısa pantolonlu, salya sümük ağlayan,
Yerden kalkıp topun peşinden yine koşan.
Ne çabuk geçiyor yıllar, su misali akıyor.
Keşke gözyaşları yine düşünce aksa,
Tek üzüntümüz, yan komşunun iki sokak öteye taşınması olsa.
Camdan bakıyorum sokaklara, arkadaşlarıma,
Gözlerim yine dalıyor, düşünüyorum da geçmişi.
Günleri saymayı yetiştiremedim,
Çocukluğum en çok seni özledim.