Çocukluğum Şiiri - Halil Gülez

Halil Gülez
1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
87

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Çocukluğum

Çocukluğum, benim çocukluğum
Tozlar arasında, çamura bulanmış,
Ayakları yalın.
Süt tozundan gıdalandım,
Amerikan emriyle
Yağmur altında,
Kuyruğundan tutundum hayvanın
Aç kalmalara gebeydi günler,
Çember çevirirken.
Kıçımdaki son yama da yırtıldı,
Islak gözlerim korkuyu tanıdı,
Amerikan bezinden
Toz şekerin ıslanmışıydı, ekmek arası azığım
Edebi günlerim geldiğinde,
Sevdayla tanıştım.
Ay ışığında buldum aşkı,
Dediler günah, dediler yasak,
Dediler yasak.
Yorganım yastığım saptan samandan.
Düşlerime battılar uyurken,
Düşlerime teslim ettiğimde bedenimi,
Atom bombalarında uyandı düşlerim.

Halil Gülez
Kayıt Tarihi : 25.9.2007 22:19:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Halil Gülez