Çocukluğum Şiiri - Mithat Yaban

bahçesinde su kuyusu olan
odalarında yüklük bulunan
hayatlı-sayatlı
ahşap iki katlı
fakir evinde dünyayla tanıştım

dönem savaş-yokluk yılları
kabaralı ayakkabıyı
okulda giydiğim pantalonu
tatillerde giydirmezlerdi
yalın ayak başı kabak
yoklukla savaşa katıldım

ilk okulu bitirene dek
bahçe arasında kuş kovaladım
ırmağında yüzme öğrendim
bazen meyve çaldım
komşu bahçelerinden
mutluluktan habersiz yaşadım

yaratılan
'on yılda on beş milyon genç'in içindeydim
Atatürkçülüğü sindire sindire büyüdüm
anamı yitirdiğimi algılayamazken
Ata'nın ölümüne ağladım.