Çocukluğum Şiiri - İsmail Sıkıcıkoğlu

Yıllar kattım hayatıma birbiriyle yarışan.
Yaşanmadan doyasıya anılara karışan

Size maziyi anlatan birkaç kelam edeyim
Çocukluğuma dönerek candan selam edeyim.

Çocukluğum kanatlanıp kuş olup uçtu gitti
Bir rüyaydı tez uyandım, bir anda oldu bitti.

Umutlarla süslediğim ne hayallerim vardı
Sığmazdı içim içime bu dünya bana dardı

Hüzünden eser kalmazdı benim olduğum yerde
Bir ilaç gibiydim sanki iyi gelen her derde

İçtendi tüm gülüşlerim yapmacık halim yoktu
Gülmek için sebeplerim yıldızlar kadar çoktu

Annemin bir gülüşü mutlu olmama yeterdi
Bütün sıkıntılarım o an dağılıp yiterdi

Üç kardeştik bir evde sırayla hasta olurduk
Her zaman nazlanmanın bir yolunu bulurduk

Hasta olup yattığımda canım bir şey çekerdi
Derdime derman olanlar lokum ile şekerdi

Dargınlıklar üç günden çok devam edip sürmezdi
Mahalleye hiçbir zaman kara kedi girmezdi

Bayramlarda harçlık toplamak için yarışırdık
Bayramların hatrına küs isek de barışırdık

Eli öpülen büyükler bizi boş çevirmezdi
Bayram hayallerimizi yıkıp ta devirmezdi

Bir şey lazım olduğunda komşumuza koşardık
Komşularımızla ağlar ve onlarla coşardık

Eğer ki komşu aç ise asla tok yatılmazdı
Tasa keder hep ortaktı yabana atılmazdı

Gün gelir lambadaki gazı bile bölüşürdük
Birlikte ağlaşır yine birlikte gülüşürdük

Televizyon siyah beyaz ama hayat renkliydi
Mahalledeki herkes birbiriyle ahenkliydi

İkindi vakti sokağı çay kokusu kaplardı
Bir demlik isli çay bizi bir araya toplardı

Her gün yanan taş fırında ev ekmeği pişerdi
Kızgın fırının önünde gözlerimiz şişerdi

Ekmeğin yanında hep çekirdek de kavrulurdu
İkisinin kokusu mahalleye savrulurdu

Bu koku adımları taş fırına attırırdı
Ekmeği yapan kişi her gelene tattırırdı

Paylaşmanın zevkini biz hep birlikte yaşardık
Tarif edilemeyen bir hisle dolar taşardık

Servis falan da yoktu okula yaya giderdik
Bazen ağırdan alır bazen de yarış ederdik

Okula birinci varan zili kapıp çalardı
Sıraya geç kalanın sopa elini yalardı

Sabahları sıra olup Andımızı okurduk.
Andımızı kalbimize ilmek ilmek dokurduk

Saygı,sevgi,disiplin vardı bütün okullarda
Atamızın şu sözü yer etmişti akıllarda

'Benim naçiz vücudum,bir gün toprak olacaktır
Kurduğum Cumhuriyet hep payidar kalacaktır'

Kulaklarımda çınlıyor hala o bütün sesler
Görmemi engelliyor maziyi kaplayan sisler

Haksız mıyım söyleyin o yılları özlemekte
Bu gönül o yıllara dönecek yol gözlemekte.