İstanbul Haseki'de, geçti güzel seneler
Geriye dönebilsem, bu kalp başka ne ister
Arada bir gezerim, gönlüm düşer ateşe
Çocukluk yıllarımdan bir iz taşır her köşe
Sokağımız daracık, binalar sırt sırta vermiş
Anlatır komşuluğu, bir zamanlar böyleymiş
Durumlar parlak değil, uzaktı bize varlık
Asıl mutluluk buymuş, birazda geç anladık
Bir Hasan amca vardı, herkesin gözü onda
Kışın tatlı satardı, yazın kaymak dondurma
Bakkal Naci alırdı, biriken şişeleri
Üç beş kuruşla sanki dönerdik köşeleri
Oyun oynar saplardık toprağa çivileri
Hatırlayan çok azdır, unutmuş kimileri
Defter sayfalarından uçurtmalar yapardık
Uçmayınca kızarak yırtıp çöpe atardık
Leblebi tozlarını yemeye bayılırdık
Ağzımıza doldurur, gülmeye çalışırdık
Firuze teyze üst katta, tek başına yaşardı
Sık sık lokma kızartır, bizimle paylaşırdı
Candan arkadaşımla, aynı kızı sevmiştik
Bu sebepten darılıp, bir daha görüşmedik
Kulaklarımda halâ annemin seslenmesi
Akşam eve çağırıp, yemek hazır demesi
Bazen dalar giderim, akıtırım yaşları
Dili olsa konuşsa şu kaldırım taşları.
Kayıt Tarihi : 26.4.2007 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluğumda yaşadığım, bazı unutamadığım anılarımı dile getirmek istedim...
Bu sebepten darılıp, bir daha görüşmedik
Kulaklarımda halâ annemin seslenmesi
Akşam eve çağırıp, yemek hazır demesi
Bazen dalar giderim, akıtırım yaşları
Dili olsa konuşsa şu kaldırım taşları.
helal olsun bir kez daha...saygılar
TÜM YORUMLAR (32)