Çocukluğum Şiiri - Nurten Aktaş

Yeniden çocuk olabilseydim eğer
Dönebilseydim geriye
Meydan okurcasına insanlığa
Pervasız ağlayabilmek
Ağlayabilmek doyasıya

Ya sonra
Sonrası basit
Ufak bir tebessüm yüzlerde
Ve alaycı bir okşayış
Acı bir parça
Bir parça anlaşılmazlık
-Ezerken ve ezilirken-
Olmayan sevgi kırıntılarıyla karışık
Yalancı meme misali
Tat almamacasına
Doyumsuz
Emmekte direnmek
-Taki yorulduğunu hissedinceye değin-
Kandırılıp, kandırmak kendini
Nereye kadar
Kestirememeksizin
Görmek istemezsin
(hayallerin,umutların)
Salt çocukluğunun
Alaya alındığını
Bilinçsizce
(engeldir buna kendi
Şizofrenik-düşsel dünyan)

Ve
İşte sende onlardan birisindir
Bundan böyle
Kaybolmuştur duyarlılığın
Yavaş yavaş/Şeyler (olgular) karşısında

1996